venres, 20 de outubro de 2017

Dolor

Ayer fue el día del recuerdo. No necesito un día para recordar lo que no olvido, pero está bien concienciar a los que sí lo hacen. Ayer no encendí velas. Ya mi país ardía por todas partes. Olor a humo, madera muerta, ceniza en la garganta y dolor rabia impotencia miedo, un cielo que aplasta negro viento atmósfera irrespirable de paisaje apocalíptico. Y aún así el peso de tu ausencia no dejaría ni una hierba viva.

Dor
Onte foi o día do recordo. Non necesito un día para lembrar o que non esquezo, pero está ben concienciar ós que si o fan. Onte non acendín candeas. Xa o meu país ardía por todas partes. Cheiro a fume, madeira morta, cinza na gorxa e dor rabia impotencia medo, un ceo que esmaga negro vento atmosfera irrespirable de paisaxe apocalíptica. E aínda así o peso da túa ausencia non dexaría nin unha herba viva.

Ningún comentario:

Publicar un comentario